GLASATELIER
LIESBETH
BOON
Tentoonstelling:
Im Licht von Schaffrath
27 oktober t/m 10 november 2024
in het Schaffrath Haus
Een Master-glass-tentoonstelling in een bijzondere omgeving, namelijk in het
Schaffrath Haus - Kultur im Atelier
Theodor-Seipp-Straße 118
52477 Alsdorf-Ofden
27 oktober 2024 t/m 10 november 2024
Zo 27-10: vernissage; tentoonstelling open van 11:30 tot 16:00
Vr 1-11: 14:00 tot 18:00
za 2-11: 14:00 tot 18:00
Zo 3-11: 11:30 tot 16:00
Vr 8-11: 14:00 tot 18:00
za 9-11: 14:00 tot 18:00
zo 10-11: 11:30 tot 16:00
In de tentoonstelling is een selectie te zien van het werk van:
Anja van Aalen, Nelie Anderson, Astrid Ballijns, Liesbeth Boon, Evelien de Bruijn, Titia Felderhof, Wim Gielen, Dagmara Gielen-Bernacka, Sibylle Gielen, Mieke Manders, Monique Vaes, Susanne Vreeburg
Schaffrath Haus
Na de dood van Ludwig Schaffrath is zijn studio, die hij gebruikte in zijn huis in de wijk Ofden in Alsdorf, behouden en toegankelijk gemaakt voor het publiek. Het atelier en de opslagruimtes zijn grotendeels in dezelfde staat bewaard gebleven, gevuld met vele kunstwerken, werkmaterialen en privéspullen. Naast tentoonstellingen van het werk van prof. Schaffrath zijn er tijdelijke tentoonstellingen met werk van andere kunstenaars. Ook andere culturele evenementen vinden plaats in de bijzondere ambiance van de studio.
Ludwig Schaffrath
Ludwig Schaffrath (geboren 13 juli 1924, gestorven 6 februari 2011) woonde en werkte in Alsdorf, onderbroken door werk in opdracht en onderwijsactiviteiten in Amerika, Japan, Australië, Engeland en Stuttgart. Vanaf 1962 woonde en werkte hij in zijn huis en atelier in Alsdorf-Ofden.
De kunstenaar is tot ver buiten de regio Aken bekend. In de regio vind je ruim 70 glas-in-loodramen en mozaïeken in de openbare ruimte. Ook zijn er veel religieuze voorwerpen zoals kruisen, kelken, priestergewaden, altaarkleden, doopvonten, tabernakels en kandelaars.
Schaffrath bleef altijd nauw verbonden met zijn geboortestad, die wordt gekenmerkt door mijnbouw. Ook zijn werken weerspiegelen deze verbinding. Een mooi voorbeeld is de Barbarakapel (de heilige Barbara is de patrones van onder andere de mijnwerkers), gebouwd volgens de ontwerpen van Ludwig Schaffrath, is te vinden op Energeticon, aan de Konrad-Adenauer-Allee 7, in Alsdorf.
Daarnaast maakte hij ook vrije werken, autonome glaswerken, acrylschilderijen, tekeningen en zeefdrukken en nog veel meer.
Het Schaffrath Haus werkt nauw samen met het Deutsches Glasmalerei-Museum in Linnich, waar in de permanente tentoonstelling 3 grote glas-in-loodramen van Ludwig Schaffrath te zien zijn. Bij de oprichting van het museum gaf Schaffrath advies en ontwierp hij de ramen van de entreepui.
Geweest:
Living the Glass Age
Dutch Glass Biënnale
Eerste editie
22 maart t/m 14 april 2024
Eemklooster Amersfoort
De eerste editie van de biënnale ‘Living the Glass Age’ in de kapel van het Eemklooster in Amersfoort was een succes.
Er waren 28 deelnemende kunstenaars met verrassende en bijzondere glaskunst.
Zelf was ik vertegenwoordigd met 2 werken: ‘Helleput’ en ‘Land van de Dwazen’ in de biechtstoel.
Bij de tentoonstelling was een interessant verdiepend programma met films over glas, rondleidingen, demonstraties, performances en speciale activiteiten voor kinderen.
Glasappliqué van gefused glas voor een boograam
Particuliere opdracht.
Het kunstwerk bestaat uit 4 panelen van 49,5 x 130 cm en 1 paneel van 72,5 x 130 cm en is gemaakt van bewerkte stukken glas die met speciale lijm op floatglas zijn gelijmd. Een geschikte techniek voor als je wel van kleurvlakken maar niet van glas-in-lood houdt.
Het aquarelachtige effect is verkregen door gekleurde glaspoeders te smelten op het glas (fusetechniek).
De panelen zijn opgehangen in een stalen frame.
Ontwerpen
Mijn Nieuwe Vermeer
‘De heer van stand die zijn handen wast in een doorziende kamer’, 2022
Gefused en gebrandschilderd glasappliqué; met (dimbaar) ledlicht
Formaat 65 x 75 cm
lichtbak/lijst 72 x 82 x 10 cm
De Nieuwe Vermeer
Dit werk heb ik gemaakt in het kader van het televisieprogramma De Nieuwe Vermeer (2023, een programma van MAX). Daarin proberen kunstenaars een eigen interpretatie te maken van de onbekende schilderijen van Johannes Vermeer. Het gaat om 6 werken waarvan alleen de titels bekend zijn. Een daarvan is ‘Daer een Seigneur zijn handen wast in een doorsiende kamer, met beelden, konstig en raer (= zeldzaam) van dito’ (met dito wordt de schilder Johannes Vermeer bedoeld). De schilderijen behoorden tot de nalatenschap van de Delftse drukker en boekverkoper Jacobus Dissius. Hij bezat 21 schilderijen van Vermeer die verkocht werden bij een veiling op 16 mei 1696.
Rode kaart
Als je in de schilderkunst een man ziet die zijn handen wast is dat dikwijls Pontius Pilatus. In de werken van Vermeer zit altijd wel een subtiele boodschap. Ik ben er dus van uitgegaan dat de man van stand ‘zijn handen in onschuld wast’. Het schilderij op de achtergrond met Amor, dat Vermeer wel vaker gebruikt, geeft een aanwijzing. Zijn houding heeft wel iets weg van een scheidsrechter die een gele of rode kaart uitdeelt. Vandaar dat ik de oorspronkelijke speelkaart die hij in zijn hand houdt, heb vervangen door een rode kaart: hier zijn de ‘spelregels’ overtreden. Het bewijs zit in de achterkamer …
Welke idioot wil er nu een Vermeer maken op glas …?
Ik hoor het mezelf zeggen in de uitzending van 12 februari 2023. Waarom wilde ik dit nou eigenlijk doen? Ik voelde me uitgedaagd, hoe dicht kom ik bij de schilder Vermeer en hoe gaat mij dat lukken op glas? Hoe krijg ik een Vermeer-achtige stofuitdrukking, kleuren en licht met glas? En hoe geef ik mijn eigen draai aan het verhaal? Het was een intensief en uitdagend project!
De uitzendingen zijn nog te zien op: